Wybór przynęty trollingowej powinien być dostosowany do gatunku łowionej ryby. Przykładowo, w przypadku połowu łososia w oceanie, dobrym wyborem są przynęty o dużej wadze, takie jak woblerki czy masywne gumki. Do połowu tuńczyków w oceanie często stosuje się przynęty w postaci gumowych przynęt, które naśladują ruchy małych ryb. W przypadku połowu szczupaków w słodkich wodach, popularne są woblerki w kolorze zielonym, czerwonym lub pomarańczowym, które naśladują ruchy piskorzów i innych ryb z rodziny okoniowatych. Przy połowie ryb drapieżnych, prędkość trolingu ma ogromne znaczenie. W przypadku łowienia ryb morskich, zalecane prędkości wahają się między 2 a 8 węzłów, w zależności od gatunku ryby i warunków pogodowych. Przy połowie tuńczyków prędkość trolingu zwykle wynosi około 7-8 węzłów. Z kolei w przypadku połowu dorszy, prędkość trolingu powinna wynosić około 2-3 węzłów. W przypadku połowu ryb w słodkich wodach, prędkość trolingu powinna być dostosowana do temperatury wody i pory roku. W czasie upałów, ryby mogą unikać przynęt poruszających się zbyt szybko, więc należy zmniejszyć prędkość trolingu. W zimie, kiedy woda jest chłodniejsza, ryby mogą być mniej aktywne i bardziej skłonne do ataku na wolno poruszające się przynęty, dlatego prędkość trolingu można zwiększyć. Warto również pamiętać, że połów wędkarski to nie tylko nauka wyboru odpowiedniej przynęty i prędkości trolingu, ale również obserwacja zachowania ryb. Niektóre ryby, takie jak szczupaki, mogą atakować przynęty poruszające się powoli, podczas gdy inne, takie jak okonie, atakują szybko poruszające się przynęty. Dlatego, zanim zaczniemy łowić, warto obserwować ryby i dostosować swoją strategię do ich zachowania.
